magdalena123 (offline)

Województwo: podkarpackie

Miasto: Przemyśl

Zarejestrowana(y): 2012-05-22

zobacz galerię

napisz wiadomość

mój blog

odwiedziny: 531

Kliknij w ikonkę i zaczep osobę

Ostatnie wypowiedzi na forum:

• 01-09-2012 14:05:55

  Asiu mówisz dokładnie tak jak mój Skarbek, on też tłumaczy mi bardzo dużo.. Ale ja jakaś oporna jestem na wiedzę A do psychologa chodziłam po drugim poronieniu zaczęłam, bo pewien gin mi zalecił, i owszem dużo mi pomogła ta pani bo minęły te ataki lęku, gdzie oddychać nawet nie mogłam, serce waliło mi jak szalone i wydawało mi się że mój mózg eksploduje za chwilę.. Boże, jak ja sobie to przypomnę to ciarki mi przechodzą po ciele. Teraz jest o niebo lepiej, i w sumie to już mam mało czasu wolnego na głupie myśli. I powiedziałaś coś bardzo ważnego Asiu, że nasze złe myśli przyciągają do nas złe rzeczy, to jest święta prawda. Ja cały czas pracuję nad sobą.. Nie chcę też doprowadzić do tego, że jak urodzi się dziecko to również będę panikować na każdym kroku jak jakaś histeryczka, słuchać bez przerwy czy oddycha, czy nic złego się nie dzieje, czy nie zachorowało mi na jakąś okrutną chorobę itd. A jestem zdolna do takich "wybryków", znam siebie dobrze.. Chcę żyć normalnie, po prostu..i cieszyć się każdym dniem, tak jak mówisz Asiu.. A Tobie Madziu to bardzo współczuję, ze mieszkasz z teściami. Ja mam dobrze, bo mieszkają ponad 400 km od nas. Wiem, ze nie dogadałabym się z teściową, za żadne skarby. Jak byliśmy ostatnio ich odwiedzić to prawiła nam morały, ze ślub trzeba wziąć i takie tam.. Mnie wypytywała kilka razy czy oby na pewno mam rozwód, z góry biorąc mnie za jakąś kłamczuchę. Ale na szczęście mój Skarbek momentalnie ją gasił i było po dyskusji. Powiedział jej, ze jeśli ma nas inaczej traktować przez to, ze nie bierzemy ślubu, to możemy w ogóle się nie widywać. Tak więc Madziu, ja znam doskonale takie scenki. Ja życzę Ci Kochana żebyście szybko mogli pójść na swoje, choć wiem, ze to nie takie łatwe dzisiaj.

  

  cały wątek

• 01-09-2012 12:48:17

  Cześć Dziewczynki Olu GRATULUJĘ CÓRECZKI Fajnie, że trafiłaś na dobrego lekarza i że z Malutką jest wszystko ok Aniu ja też po cichutku trzymam kciuki za Was i pozdrawiam ciepło.. Asiu, ja mam w głowie te myśli i ni jak nie idzie ich odpędzić. Zresztą to co teraz siedzi w mojej głowie związane jest bardzo z poprzednimi trzema poronieniami. Pamiętam chwilę jak głaskałam się po brzuszku i mówiłam do dzidziusia, żartowałam sobie do niego, śmiałam się, a następnego dnia dowiedziałam się że to koniec. I tak było przy kolejnych dwóch ciążach. Później miałam potworne wyrzuty sumienia, nie wiadomo skąd. Nie potrafiłam nad tym panować. Chciałam się schować przed całym światem i sama zostałam z tymi lękami, do dziś.. Większości wyda się to głupie, ale tak już mam. Ostatnio coś mnie mocno rozśmieszyło, jakiś żart kogoś, i śmiałam się tak bardzo aż łzy popłynęły, i dosłownie w ułamku sekundy przestałam się śmiać, przestraszyłam się wręcz bo pomyślałam sobie, że teraz się śmieję a jutro mogę płakać. Nie wiem jak to wytłumaczyć, ale ja najwidoczniej nie potrafię się cieszyć ciążą do końca i na głos. Czasami gdy coś chcę napisać na forum o swoich odczuciach, o tym jak bardzo nie mogę się doczekać kiedy przytulę swoje dziecko, to potem wymazuję ten tekst, tak jakbym nie chciała zapeszać, albo coś w tym stylu. :/

  

  cały wątek

• 31-08-2012 23:01:40

  No to Asiu współczuję Ci takich przeżyć, ale nie martw się kochana wszystko będzie dobrze, bo przecież będziesz pod dobrą opieką lekarzy i żadna astma Ci nie groźna. A jeśli chodzi o wybuchowość w okresie ciąży to nie tylko Ty Asiu taka jesteś. Ja to z natury jestem wybuchowa, a teraz to wkurzam się o byle drobiazgi i chce mi się niekiedy płakać bez powodu, ale na szczęście moje Kochanie tak świetnie na to reaguje, że siłą rzeczy muszę się śmiać z całej sytuacji, razem się pośmiejemy i jest fajnie. I też nie znoszę cichych dni, nie rozumiem jak można nie gadać ze sobą dłużej jak godzinę.. i to przez jakąś głupotę, jak to zwykle bywa. Zerknęłam tu żeby zobaczyć co u Oli, ale pewnie już się położyła. Dzisiaj znów miałam założyć suwaczek u siebie, ale nie zrobiłam tego.. Mam jakieś dziwne, mieszane uczucia co do takiego odliczania. Wiem, ze to głupie, ale tak już mam. Boję się, że będę odliczać, czekać i nic z tego nie wyjdzie. Niby jedno z drugim nie ma nic wspólnego, ale mam miliony dziwacznych myśli w głowie, które nie dają mi spokoju. Już się nie mogę doczekać wizyty, chcę wiedzieć czy z moim maleństwem wszystko dobrze. Gdybym już czuła ruchy to co innego.. Muszę być cierpliwa... Wiem.. No to dobranoc Dziewczyny

  

  cały wątek

Znajomi i przyjaciele

Znajomi (3) więcej olamarcinola (offline) madzik1988 (offline)

Przyjaciele (1) więcej sophisticatedmada (offline)