Komentarze

• laska | 06-04-2011 19:34:01 | zgłoś naruszenie

  W sumie racja. Niedawno zmarł chrzestny męża i co prawda nasze dzieci nie były na pogrzebie, ale tłumaczyliśmy im, że ten wujek u którego byliśmy niedawno zmarł. Zdziwiło mnie trochę pytanie Ksawka: mamo to co się teraz z wujkiem dzieje? Hmmm... Chciałam mu tak wytłumaczyć by zrozumiał i powiedziałam, że jego ciało zostało pochowane na cmentarzu i będziemy odwiedzać teraz jego grób. Ksawek zrobił poważną minę jakby zrozumiał co właśnie mu tłumaczyłam.

  

• psycholog | 06-04-2011 23:38:21 | zgłoś naruszenie

  Dobrze, ze nie uciekasz od tematu, ze maly moze zawsze przyjsc do Ciebie i zapytac, dostac wiedze i wsparcie. Czasem pytaja, bo maja jakies obawy, moga sie bac o mame i tate, o siebie. Wtedy wystarczy zapewnic, ze wszystko z wami jest ok. Warto sprawdzic intencje, o co dziecko pyta.

  

• mamusia | 07-04-2011 10:58:07 | zgłoś naruszenie

  No sooorrry. Dla znacznej części osób śmierć oznacza odejście, przejście do innego życia - czy to się naszej psycholog podoba, czy nie. Dla mnie np. opowieści o aniołach i niebie nie są żadnym eufemizmem, tylko częścią mojej wiary, którą będę dziecku przekazywać, niezależnie czy będę rozmawiać z 4-latkiem czy 10-latkiem - choć w tym drugim przypadku na pewno inaczej rozłożę akcenty. I to nie jest ucieczka od tematu, bo jeśli chodzi o emocje i o zdolność uniesienia tematu śmierci bez poddania się totalnej żałobie - nie ma chyba lepszego sposobu niż pokazanie, że nic się nie kończy na 100 procent, bo bliska osoba wciąż żyje - przede wszystkim w nas, w naszej pamięci i sercu. Ale dziecku na pewno jest raźniej żyć wiedząc, że kochana babcia nie leży w zimnej trumnie, tylko jest w lepszym świecie.
  

  

• Raźny | 07-04-2011 11:04:34 | zgłoś naruszenie

  Oczywiście, że Anioły, Bozia, dla kogo innego reinkarnacja itd, to sprawa wiary. Oczywiście, że o śmierci trzeba mówić, trzeba pozwolić dziecku opłakiwać śmierć pieska zanim podsunie się mu nowego. Ale nie widzę powodu dlaczego czterolatkowi, nie powiedzieć, że z pieskiem teraz na spacery w niebie będzie chodzić nieżyjąca prababcia. Myślę że Psycholog nie chodziło o to, by opowiadać dziecku o rozkładzie ciała po śmierci, ale przyznaję, że nie przemyślała wpisu. A szkoda, bo temat ważny

  

• psycholog | 07-04-2011 23:29:31 | zgłoś naruszenie

  Oczywiscie, ze nie chodzilo o straszenie dzieci zimna trumna czy rozkladem kosci, to byloby zbyt okrutne. Zawsze warto rozmawiac z dzieckiem, mozna sie razem z nim zastanawiac co sie dzieje po smierci, pokazac, ze ludzie roznie o tym sadza i nikt tego nie wie na pewno. To kwestia wiary i o tym tez jak najbardziej mozna rozmawiac.
  Jeśli otwarcie i szczerze wytłumaczymy co się stało, na czym polega śmierć, bez niedomówień i niepotrzebnego straszenia, jeśli damy dziecku odpowiednie wsparcie i nie pozostawimy samego, będzie się krócej bało i szybciej wróci do równowagi po stracie.
  Oczywiscie pomysl, zeby uswiadomic dziecku, ze bliska osoba nadal zyje w naszym sercu i pamieci, jest jak najbardziej sensowny.

  

Jeśli chcesz dodać komentarz musisz się zalogować.