Świeci słońce, więc musi być dobrze:) Przynajmniej postaram się tak myśleć, co przy moim wrodzonym pesymistycznym podejściu do zycia( ja mówię o tym realizm życiowy)  jest zwykle trudne. Kłopoty od tego nie znikną, więc chyba nie warto się smucić. Tą rzeczywistość, chyba faktycznie lepiej jest brać na wesoło. Pracuje nad sobą i swoimi emocjami, może za jakiś czas nie trzeba będzie zmuszać się do uśmiechu , tylko on będzie czymś naturalnym. Jak na razie pracujemy:) Oczywiście na szczepieniu okazało się ,ze lekarz słyszły jakieś szmery na serduszku i musimy iść na usg serca:( więc jak zwykle coś się musi dziać. Przetrwamy i to , w końcu do nefrologa też chodzimy i dajemy radę. Właściwie to bardziej ja daję rade, bo moje dziecko jest super dzielne i niczym się nie przejmuje- wystarczy jej jeden uśmiech i już jest lepiej