No i stało się. Kacper postawił swoje pierwsze kroki samodzielne.Ma 9,5 miesiąca.Zaczynał w lipcu,a teraz w sierpniu tak doskonalił swoje umiejętności ,że wreszcie puścił się sam i ...poszedł.Nie umiem jednak powiedzieć kiedy to dokładnie było-początek sierpnia? ale tak naprawdę chodzi od kilku dni.Najpierw po 2 kroczki,trzy,potem pięć,aż wreszcie udało mu się przejść cały pokój.Od około wtorku zasuwa po całym pokoju.Teraz już i na dworze.Nie umie jeszcze wstać sam,musi trzymać się mebli ,ale to przyjdzie z czasem.Przewraca się czasem, przez próg idzie trzymając się drzwi lub na czworaka,ale najczęściej porusza się na dwóch nożkach.Wszyscy są w szoku.Łukasz swoje pierwsze kroki postawił po skończeniu 10 miesięcy,Ewa około roczku,a Kacper-z nich jest najszybszy.Nie sądziłam,że będzie tak zdolny.Byłam pewna ,że dopiero gdzieś w połowie września,a tu masz-koniec wakacji a on chodzi już sam.Potrafi idąc -skręcić,zawrócić,a to nie lada sztuka dla takiego niemowlęcia.Cieszę się z jednej strony,bo przynajmniej wiem,że rozwija się dobrze.Zaczyna też gadać po swojemu,łączy sylaby tak,że wychodzi mu "mama","dada","gaga","jeje"... I mamy wszyscy wrażenie ,że świadomie woła MAMA. zwłaszcza jak idzie do mnie z płaczem.No cóż,to już nie jest leżący niemowlaczek...