Wczoraj wbralismy się z naszymi dziewczynami na cmentarz.cmentarz w poliskiej miejscowości.Autobusowa wycieczka...na cmentarzu po parunastu minutach rozpętała się burza....Wobrażacie sobie dwojkę dzieci na cmentarzu w czasie burzy??Widok makabryczny....A ja??? nawet ciuchów im nie wziełam cieplejszych...przestało padać,ruszyliśmy na pks...znowu zaczło padać,niosłam Dziunię na rekach,a ona taka zmarźnieta,ze płakać sie chciało...doszliśmy na przystanek,ale niewielka pociecha,na głowe nie padało,ale zimno było strasznie....

Do autobusu 10 minut....I wedy przyszła starsza pani ,która mieszkała obok,przyiosła recznik i cieplutke ciuszki dla dziewczn,mówila,że to po synu.Ubrałam moje kochane dziewczyny....Nie obchodziło ne,ze to po synu,że syn ma pewnie teraz 40 lat,bo moda z lat 60tych...Moje dziewczyny wygladały słodko w tych ciuchach,moze dlatego,że to był naprawde wspaniały gest płynący z serca...A i one od razu rozchmurzyły sie i radosnie spogladały na wielkie krople spadające z nieba...

Dobroć,cudowny gest ze strony tej staszej kobiety sprawiły,że mmo szalejącej ulewy dla nas,dla dziewczn zaswieciło słoneczko...

i jestem wdzieczna tej staruszce ,za dobre serce i bedę się za nią modlić...i za wszystkich biednych,opuszczonych i bezdomnych,15 minut w takiej ulewie i zimnie sprawiły,że ja także jestem bardziej wrazliwa na ich los...bardziej pokorna ..