Lato w pełni. Co prawda podobno upalna ma być jeszcze tylko sobota, niedziela - gorąca i burzowa, a od poniedziałku do środy czeka nas spore ochłodzenie (do 22 stopni w centrum Polski), jednak w drugiej połowie tygodnia spodziewana jest kolejna fala słonecznej, bardzo gorącej pogody.

Nie mam zamiaru narzekać, choć upały (przyznaję) trochę męczą. Chciałabym tylko napomknąć o oczywistych oczywistościach, czyli koniecznej ochronie małych dzieci przed palącym słońcem. Tych najmłodszych - noworodki, małe niemowlęta - w ogóle lepiej nie wyprowadzać na spacery w takie upały. Powie to każdy pediatra - nienasłoneczniony pokój, przewiewne ciuszki lub wręcz sam pampers, pierś podawana na życzenie (lub woda - jeśli dziecko karmione jest mieszankami) - to wszystko, czego przy ponad 30-stopniowych upałach może życzyć sobie maluszek. Jeśli ktoś ma warunki, cienisty ogród lub park ze starymi lipami czy kasztanami, dającymi solidny cień - oczywiście może się wybrać na spacer rano, lub późnym popołudniem.

Bo kolejna zasada jest taka, że małe dzieci - dotyczy to również kilkulatków - nie powinny przebywać na słońcu gdy jest ono w zenicie. Między 11 a 14, nawet 15 - bezpieczniej jest się z dzieckiem schować do domu.

O tym, jak wielu rodziców/dziadków/opiekunów wyprowadza swoje dzieci wprost na patelnię, smaży je w wózkach, na placach zabaw, na plażach można się przekonać codziennie, a szczególnie w weekendy. Maleńkie dziecko czerwone jak buraczek, niemowlak w chuście (wyobrażacie sobie, jak musi "pływać"??), kilkuletnie brzdące na zjeżdżalniach w pełnym słońcu, oczywiście bez czapek (bo się włosy pocą), obowiązkowo popijające kolorowe, sztuczne soczki, a nie wodę (bo nie lubią).

Niby nie moja sprawa, schodzę z placu zabaw z dzieckiem po 11, a inni niech robią co chcą. Ale dzieci mi szkoda. Zwłaszcza tych najmniejszych, które nie mają szans powiedzieć: - Mama, gorąco mi. I pewnie nawet nie mają sił płakać. Ja bym nie miała. Uffff, jaki upał!