Odkąd urodziły sie moje dzieci zawsze spały ze mną. Sprawę miejsca do spania mojego męża przemilczmy :lol: Wyszło jak wyszło -szczęśliwie mamy wielkie łóżko.

Córce nigdy sie nie zdarzyło usnąć bez mojej pomocy-początkowo przy cycusiu,potem kołysanie do snu.

Teraz to sie zmieniło,bo ma już 10 lat ale historia toczy koło dzięki Igorkowi.

Lecz dziś, pierwszy raz od dawna mały wstał ok. 6,30 i wyobraźcie sobie,ze zasnął sam w kojcu koło 11!

Może diabeł tkwi w szczegółach ,które trzeba dopracować?

Moze własnie powinnam go tam kłaść ,bo z kojca nie wyjdzie? Hmmmmm...... nie jestem posiadaczką silnej woli ale kto wie? Może sie uda ,żeby choć w dzień(na razie) sam usypiał? :)