Mój Brzuszku:) Czuje jak z każdym dniem robisz się coraz większy i Twoja mała lokatorka rozpycha się, ale tylko na prawą stronę, a jej mamusia jadła by tylko sernik i arbuza:) najnowszy zestaw zachciankowy:) Jutro czeka nas wizyta u lekarza- oby wszystko było dobrze

Dziś jest mi tak jakoś smutno...wczoraj kolejny raz rozmyślałam o o ciąży i porodzie. Uświadomiłam sobie ,ze nie mam z kim porozmawiać o moich wątpliwościach i obawach. Oczywiście jest przy mnie mój kochany mąż , jest mama, ale kiedy z nimi rozmawiam to mam wrażenie , że nie do końca potrafią zrozumieć czemu akurat mam takie obawy. Chyba mają też dość słuchania o sprawach dotyczących połogu i tym podobnych. Mam wiele koleżanek , wśród nich dwie to moje najbliższe przyjaciółki, ale jakiś czas temu urodziły dzieci( wydaje się , że powinny być w tym momencie moją podporą- jednak tak nie jest, bo nie mają dla mnie czasu i kwitują tylko , że skoro ja dałam radę , ty też dasz) koleżanki posiadające dzieci tylko mnie straszą, zobaczysz jakie będziesz miała rozstępy , jak  będziesz zmęczona i niewyspana, jakie beznadziejne będzie twoje życie, poczekaj tylko  na poród- najpewniej umrę z bólu- po takich rewelacjach nawet nie mam ochoty na kontakty z takimi osobami.....i staje się samotna będąc wśród ludzi. Pociechą stają się moje internetowe znajomości, bo wiele kobiet jest w podobnej sytuacji co ja i dzielenie się swoimi przeżyciami jest łatwiejsze. 

p.s. Już tylko 58 dni do naszego wielkiego dnia:)