Czlowiek jest taki głupi,że sam wpędza się w kłopoty. Wolalabym,żeby to byla czyjaś wina,żebym chociaz mogla na kogoś zrzucić winę. A tak, jestem cała zestresowana. "Napochałach" w robocie i czekam na skutki mojego ekstra dzieła. Wszystko wskazuje na to,że mi się "upiecze" ,ale niekoniecznie. Teraz właśnie gdy powinnam strasować się ślubem i weselem stresuję się pracą. Może to specjalnie jest jakoś poukładane. Może gdyby mi się udało zażegnać burzę w pracy to poczuje ulge i pomyślę "o teraz to mogę spokojnie wyjść za mąż" :) Wierze,że wszystko będzie dobrze. Nie potrzeba mi teraz stresów. A praca zapewnie mi spokój ducha o moje i mojego dzieciątka (które własnie wyraźnie buszuje w moim brzuszku)dobro w przyszłości. Mój narzeczony wczoraj jakoś przezył swój wieczór kawalerski. Nie obylo się bez nocnego pływania w miejskim basenie o czym na pewno przeczytamy na lamach lokalnej pracy, bo odwiedzila ich straż miejska. Było oczywiscie dużo alkoholu i męskie grono. Podobno nie było tancerki. Niech tak będzie. M. wrócił do mnie o 4 nad ranem. przytulil i zasnął jak małe dziecko. A a ja w ymyslach debatowalam o zyciu. 

Przede mną ponad 2 tygodnie urlopu. Nie odpoocznę. Jutro odbieram suknię:), potem trzeba dopiąć wszystkie sprawy, sprzątać dom. Goście zjeżdząją się już w czwartek ( wspanialomyslnie prawda? Jakbyśmy nie mieli co robić tylko zajmowac się brygadą rodzinną ). Za tydzień o tej porze będę już żoną. Największy problem w tym,że nie dociera to do mnie:) Niech zawsze będzie tak, jak jest teraz między mną i M. a moje życie małżeńskie będzie wspaniałe. Stawimy czoła wszystkim problemom.

Niech tylko w tej robicie będzie ok. Spędza mi to sen z powie.