Nadusia coraz pewniej siedzi bez podparcia, ale mimo wszystko nadal najlepiej jej to wychodzi z małą asekuracją za pleckami :D Z tego właśnie powodu postanowiłam przejść na wersję spacerową naszego pojazdu. Oczywiście jak zawsze spacer zaczyna się w pozycji leżącej, ponieważ nasza panienka po pięciu jego minutach ucina sobie drzemkę. Wcześniej jak tylko się z niej budziła to musiałyśmy wracać do domu, bo wcale jej się nie uśmiechało ciągłe patrzenie w niebo i migające gałęzie drzew. W pozycji siedzącej Duśka rozgląda się z wielką ciekawości i uśmiechem na buziolku.