Dawno nic nie pisałam. Zaganiana jestem. Mam dwa tornada w domu. Bartek od pierwszych urodzin chodzi samodzielnie, więc wszystko jest w jego zasięgu. Uwielbia się wspinać wszędzie, na wszystko. Kacper się trochę uspokoił, ma swoje złośliwości i bywa nieusłuchany, ale teraz zazwyczaj można się z nim dogadać, a rozmowy z Kacprem są fascynujące! Naprawdę jestem w szoku jak pracuje umysł niespełna 4latka. Wracając do Bartka zaczyna nas testować, okres buntu chyba, czy coś ... wszystko co mu nie pasuje wyowłuje u niego histeryczny płacz, ale tak straszny, że czekam kiedy sąsiedzi po policję zadzwonią. Podczas histerii często kładzie się na podłogę pokazując nam jaki to on pokrzywdzony, bo mamusia nie dała bawić się np. nożem :/ ech.... Generalnie poza tym, że jest męcząco to jest fajnie. Bartek wydaje się być bardzo rozumnym dzieckiem. Próbuje z nami rozmawiać tzn. rozmawia, opowiada ba nawet czyta ale w swoim nikomu nie znanym języku, my go rozumiemy bo gra lepiej niż Kobuszewski , akcentuje każde słowo tak, że wiadomo o co mu chodzi i co mówi... to prawie jak oglądać film w wersji obcojęzycznej - widzisz słyszysz i rozumiesz mimo, że nie znasz danego języka. A na deser kilka zdjęć :) Pozdrowienia. P.S. szykuemy się do zrobienia laurki dla eBobaska :)