Zacząć jest najlepiej od początku, ale... nie mogę przecież opowiedzieć w jakich okolicznościach zrobiliśmy Stefana. Nic w tej materii się nie zmienia od lat, więc wiadomo, jak to się odbywa. Faktem jest, że nie spodziewaliśmy się takiego obrotu sprawy. A dokładniej traciliśmy już nadzieję... Aż tu nagle podczas corocznych badań kontrolnych, w skład których wchodziło usg, usłyszałam ciekawskie pytanie od pana lekarza: - Stara się pani o dziecko? Coś tam odpowiedziałam, a on na to: - Bo możliwe, że jest już pani w ciąży. Ja tego nie zobaczę, ale wiele na to wskazuję. Po kilku dniach brak comiesięcznej zmory każdej kobiety wskazywał, że moja nadzieja może wybuchnąć gejzerem :) W ten sposób stałam się posiadaczką zdjęcia usg, na którym nie widać mojego dziecka, ale ono już tam jest... Od tych pierwszych dni potomek dostał robocze imię Stefan. A jeśli to dziewczynka, to... chyba nie będzie się gniewać, że w życiu płodowym była Stefanem :)