Czekałam na dzień kiedy w końcu będzie mnóstwo śniegu. W tamtym roku sądziłam że moja Nadulka jest za mała na zabawy na śniegu więc w tym roku jeszcze zanim spadł śnieg-gdzieś w okolicach listopada postanowiłam zakupić cały sprzęt. Kombinezon, czapki z kominami, grube rękawice-także dla siebie- porządne buty no i oczywiście sanki!

Nadeszły zimne dni ale śniegu co kot napłakał a w końcu mieszkam w Szwecji więc skoro słońca tu nie ma to  śniegu powinny być całe tony! A kiedy zdecydowaliśmy się z mężem wyjść pierwszy raz na sanki (w pochmurny, wietrzny dzień) to miejscami musiał przenosić Nadię wraz z sankami na "place śnieżne" bo inaczej ciągnął ją po trawie....Masakra, myślę wtedy, pewnie niedługo będzie pełno śniegu...No i był, tylko że cały ten tydzień kiedy było pięknie słonecznie i śnieżnie to NAdia wróciła z przedszkola z kaszlem i dosłownie na zajutrz tak się dusiła że od razu do lekarza trzeba było iść. Dostała antybiotyk i zakaz szleństw na śniegu. Tak więc na bałwany patrzałyśmy przyklejone do okna :(

Antybiotyk się skończył i śnieg też...

Aha, bałwana zrobiłam sama na balkonie. JAk się nie ma co sie lubi, to się lubi co się ma :)