Dziś bylismy z Anastazyją na szczepieniu,pierwszy szok...Trzy kucia,a od wczoraj mówiliśmy jej,ze bedzie jedno kuju:(  Nie doczytaliśmy..:(

No ale szczepionka obowiazkowa,więc odbyc się musi...Rozebrany szkrab laduje na kolankach mamusi ,a ja małpuję robie miny,zagaduję;) Pierwsze kuju,odbyło sie nie zauważone:) uff..,druga raczka,kolejne miny,pokazuję małej misia na ścianie...Drugie kuju...mina maleństwa wskazuje,na to,że jednak cos poczuła:( Ale nie ma łez,więc opuszczamy rajstopki...czas na trzecie.Tu już nie pomaga moja pomoc,zagląda co też tam będzie jej robić pani w białym fartuchu..Trzecie kuju,mała wpatruje się w strzykawke,ale nie płacze,nawet nie marudzi.Pani doktor i pielęgniarka sa w szoku,pewnie tak jak My spodziewały się płaczu..

A my ,rodzice półtorarocznej królewny jesteśmy z niej tacy dumni:) Dzielnie to zniosła:)

Nigdy za czasów gdy byłem kawalerem nie pomyślałem ,że takie zdarzenie jak szczepienie dziecka przynosi ze soba tyle uczuć...obawa czy będzie płakać,czy po szczepieniu będzie gorączkowała,czy będzie dzielna..Uczucia od obawy,po radość...I dumę,że córeczka dzielna jak Tatuś:)

                    "Dziecko może nauczyc dorosłych trzech rzeczy:cieszyc sie bez powodu,byc ciągle czymś zajetym i domagać się ze wszystkich sił tego czego sie pragnie.."