Pierwszy ranek w mieście rodzinnym mojej prababci, która jest w szpitalu teraz, a do której chciała bardzo przyjechać moja mama. Dzis słonko nie wstało, więc droga powrotna czyli ok 500km powinno pójść znośniej niż jazda wczorajsza tu do Sanoka.\nMama mówi że i tak dzielnie znosze jazdę a auto jest naszym drugim domem i tak na chrupkach, paluszkach, soczkach - czyli CZASOZAPYCHACZACH, zdobywam kolejne kilometry;)\nMama chciała mnie pierwszy raz pokazać prababci - ale tato nie wyraził zgody.. Szpital jest siedliskiem bakterii i martwi się by nic mi się nie stalo. I w ten sposób spedziłam ok 2godzin z tatusiem na spacerkach pod szpitalem, gdy mama cieszyła sie wizytą u babci swojej. \nDroga powrotna okazała się dużo łatwiejsza niz wczorajsza tu, gdyby nie mały incydent.. Naszą sielankową jazdę tuż na wysokości naszego miasta zakłóciły służby państwowe w niebieskich mundurach..."komenda rejonowa.. się nam kłaniała" pokazując tacie suszarkę z przekroczoną prędkością na terenie zabudowanym o 28km... Mandat oczywiście odebraliśmy, tata się przejął ale mama nie tak bardzo. Dla mamy wycieczka do jej babci 95 letniej do szpitala była ważniejsza niż ten rachunek. \nI WARTO BYŁO JECHAĆ!