Moja historia nie jest zapewne inna niż historia innych matek.matek,ktore postanowily po macierzynskim pozostać na jakis czas na wychowawczym...

Pracowalam mozna by rzec w powaznej firmie na powaznym stanowisku,na głowie majac tysiace spraw ,tysiace złotych dzienie w rece..odowiedzialna za towar ,faktury,reklamacje i inne pierdoly...6 lat zero urlopu,zero choroowego...

Nie powaznie zachowałam sie idąc na wychowawczy,bo szef upierał se na dwóch miesiacach macierzynskiego i powrocie do pracy...a ja jednak zdecydowalam sie na wychowawczy jeszcze..i tak o to juz wiedziałam,ze tam nie mam powrotu...Ale co tam...Jeszcze na poczatku wychowawczego zaczelam intensywnie szukac pracy-tym razem wiedziałam czego szukam...

Wiec gdy na rozmowie slyszalam,ze oczekuja  pelnej dyspzycji,pytaja o urlopy i choroby-wiedziałam,ze znowu latem gdy rodzny beda wyjezdzac na urlopy -ja bede czekala na niedziele,zeby z dziecmi na basen pojść.

Nic z tego,nie tym razem...Tym razem ma byc inaczej...Maja byc urlopy,nie pieniadze za nie wykorzystany urlop..i jak najmniej odpowiedzialnosci,zeby siwe wlosy nie pojawiały sie przedwczesnie!

W czasie wychowawczego odwiedziłam trzy zaklady, ale wszedzie nie czułam sie dobrze...Zlozyłam setki podan ,ale tylko tam gdzie chcialam..nie szukajac czegos jak najszybciej...Wypytywalam praowników o atmosfere w pracy ,o urlopy,chorobowe.Wczoraj dostalam wiadomosc,ze od listopada zaczynam prace w firmie w ktorej jako pracownik nie bede obarczana wszystkim na raz ,a wykonywac bede jedno okreslone zadanie.. dzis dzwonil pan z firmy,ktora wlasnie sie u nas buduje..od marca moge zaczac tam prace ..wiec od listopada ide do pierwszej w marcu pojde tam...

Moze i zarobki mniejsze ,ale wyzysk pracownika znikomy...A do tego urlopy przyznawane bez problemu...

Dziewczyny nie martwcie sie praca jest i  wcale nie musicie brac pierwszej lepszej ,a ci z bylych prac niech płacza ,ze stracili was-pelnowartosciowych pracownikow...