Nastał czas spotkań mikołajowo-choinkowych - w przedszkolach, domach kultury. Czasem nawet firmy urządzają dla dzieci swoich pracowników takie "mikołajki". Tu Mikołaj, tam Aniołek rozdają dzieciom prezenty. Rozdają - w większości przypadków - prezenty włożone dyskretnie do kosza przez mniej lub bardziej przejętego rodzica.

Ja wolę czekać z dzieckiem na przyjście świętego w domowym zaciszu, ale przyjaciółka, szczęśliwa mama bliźniaków w wieku wczesnoprzedszkolnym wpadła na pomysł, by zabrać swoje pociechy na spotkanie z Mikołajem do placówki kulturalno-oświatowej, czyli domu kultury. Zapakowała skromne paczki (samochodziki, słodycze) - bo "prawdziwy" Mikołaj miał czekać w domu.

Dzieci, wyczytane zaraz na początku kolejki, były oczarowane. Do czasu - jeden z chłopców wrócił od Mikołaja z wielką paką (zestaw Lego), a dziewczynce babcia musiała pomóc odebrać gigantycznego misia. Przyjaciółka, widząc że jej małym czterolatkom łzy się kręcą w oczach, szybko opuściła imprezę -mimo, że był jeszcze przewidziany poczęstunek i konkursy. - Powinni tego zabronić, na zbiorowej imprezie mogą być przecież dzieci które oprócz słodyczy w Mikołaja nie dostaną nic! - gorączkowała się do telefonu,

Kto powinien zabronić? Na moje oko, jeśli ktoś jest rodzicem, powinien mieć na tyle wyczucia, żeby znaleźć sposób na uszczęśliwienie swojego malucha bez sprawiania przykrości innym dzieciom. Jeśli nie ma - żaden regulamin nie rozwiąże problemu wyścigu pt. "Kto ma większą paczkę".