Prezenty popakowane, karp po żydowsku gotowy, uszka się lepią (Babcia), piernik pachnie w całym domu, ciasta grzecznie czekają w szafce, choinka i szopka stoją na swoim miejscu, biały obrus, jeszcze sianko, opłatek, płyty z kolędami.... Jeszcze ostatnie zakupy w wigilijny poranek, chleb i baterie - do zabawek pod choinkę, bo baterie są "not included". Żeby niczego nie zapomnieć...

A może jednak uda się ocalić ducha Bożego Narodzenia? Moje dziecko jest jeszcze odrobinę za małe, żeby zrozumieć cud Stajenki Betlejemskiej, ale czy kiedyś go pojmie, jeśli będzie obserwować rodzinę w chocholim przedświątecznym tańcu wokół spraw ważnych, ale na pewno nie najważniejszych? Na wszelki wypadek już podłożyłam mu pod choinkę odpowiednią do wieku książeczkę o wydarzeniu, którego pamiątkę świętujemy. I kiedy już kupię chleb, baterie, i to coś o czym na pewno jeszcze nie pamiętam, usiądziemy w fotelu koło choinki i poczytamy o tym, że ponad 2 tysiące lat temu narodziło się małe Dzieciątko i odmieniło świat.

A potem zejdziemy do sklepu, który na parterze naszego domu prowadzi pewna Wietnamka i złożymy jej życzenia. Ona też będzie świętować Boże Narodzenie, choć pewnie zamiast czerwonego barszczu i uszek poda na stół tradycyjne wietnamskie przysmaki.

Wszystkim, którzy zaglądają na mojego bloga życzę Świąt przepełnionych duchem Bożego Narodzenia!