Bez wstępu tym razem.

Skóra napina się bardzo i moje wnętrzności sztywnieją. Rączki i nóżki dużo, oj dużo potrafią, główka pracuje ciągle, ciągle przy pęcherzu, przy szyjce...ogólnie pracowity chłopak rośnie.

A ciężko nie powinno mi być, ba, " Wygląda Pani kwitnąco", "Ciąża Pani służy", "Może Pani ciągle w ciązy chodzić" , tiaaaaa, sama sobie kobieto chodź i kwitnij.

Od 3 miesięcy spokojnie nocy nie przespałam:  pragnienie, ból, zgaga, potrzeba pęcherza, ot, uroki!!! ciąży.

I co z tego, że jeszcze "tylko" tydzień. Jeden Zdolny przez sześć dni i świat potrafił stworzyć...

Czy ja będę mogła odpocząć dnia siódmego??

I nawet o opokę cięzko a jedyną, na którą mogę liczyć , jest mój synio kochany. I tu, owszem, szeroko się usmiechnę :D.

Dopisek 1: no dobrze, mój mąż też się stara.

Dopisek 2: na swój sposób ;).