Małe stopki

Kiedy tworzę swoją rzeczywistość, świat przestaje dla mnie istnieć, a oczy napełniają się spokojem. Korzystając z czystej matrycy pozwolenia, przedstawiam garść zebranych chwil, wspomnień, obrazów i literuję skróty posuplonej codzienności. W jednej chwili wszystko splata się w całość. Emocje mają wielką moc a ja zaklinam je w obraz, poznająca świat wszystkimi zmysłami, a w szczególności smakiem, zapachem, dotykiem... Fotografuję wszystkich, wszystko, zawsze, wszędzie. Myślę kategoriami kadru. Nie umiem już przejść obojętnie obok zdarzeń, pragnień, emocji czy myśli.