Dzieci chyba mają jakis wewnętrzny mechanizm, który z biegiem lat zanika. przy niewielkiej różnicy wieku potrafią  komunikowac się między sobą bez słów. Tak jest na pewno!!!!Zauważyłam już to podczas poprzednich odwiedzi mojej siostry z synkiem Julianem. A wczorajszy dzień tylko mnie utwierdził w  tym przekonaniu.

Kilka tygodni temu podczas wisyty mojej siostry zauważyłam że gdy jej roczny synuś próbuje coś spsocic i  niezauważenie po cichaczu zmierza do celu to mój  wyrywał się z rąk ku niemu i był cały rozradowany. Spoglądali na siebie jakby jeden drugiego rozumiał- ty możesz to psoc za nas dwóch.

Wczoraj  przez cały dzień Julek był bardzo miły dla Krzysia. Podawał mu zabawki, pokazywał co do czego służy, chociaż sam niektóre rzeczy widział pierwszy raz, ale wyobraźnia działała niezawodnie. Dużo tłumaczył po swojemu. Tulił Krzysia i całował. A Krzyś jak zahipnotyzowany chłoną każdy jego gest i nie spuszczał Julka z oczu.

No i dziś widzę efekty

Od kilku dni Krzys katował nasze uszy piskiem. Dziś wstał i zaczął rozmawiac, dużo i  po jakiemuś chińsku, ale dośc podobnie jak Julek wczoraj.

Zabawki nie służą tylko do smakowania ale też widzę że kombinuje aby coś jeszcze z nimi zrobic. 

Mimo że my spędzamy z nim dużo czasu na zabawach to nie mieliśmy tak dobrych wyników.

No i tak to niby dla nas zwykły dzień dla mojego synka był bardzo niezwykły i pouczający!!