Syneczku...

                                ...od pierwszej chwili,od momentu kiedy pierwszy raz Cie zobaczyłam,dotknełam,pocałowałam- moje życie zmieniło się diametralnie.Przez cały okres kiedy nosiłam Cię pod sercem przygotowywałam się na zmiany,ale nie zdawałam sobie sprawy z tego ,jak one będą ważne i cudowne .

Pojawiłeś się i rozświetliłeś najpiękniejszym światłem każdą minutę mojego życia,otworzyłeś moje serce na ościerz i zająłeś w nim najważniejsze miejsce-miejsce o którego istnieniu wcześniej nie wiedziałam...Nie wiedziałam ,bo nie zdawałam sobie sprawy z tego,że można tak bardzo kochać!

Dziś nie potrafię przypomnieć sobie jakie naprawde było moje stare życie,czy byłam wtedy  prawdziwie szczęśliwa...Ale teraz wiem,że jestem największą szczęściara pod słońcem -bo mam Ciebie ;o)

Jesteś powietrzem którym oddycham,moim bijącym sercem i moimi oczami-bo patrzę na wszystko przez Twój pryzmat.Bez tego wszystkiego nie potrafiła bym już żyć- nie chciała bym ....bo wiem,że wszystko było by bezbarwne i bezsensowne...

Są tez takie chwile kiedy brakuje mi mocy,kiedy  bezsilność bierzę górę-ale wystarczy wtedy,że spojrzę na Twoją roześmianą buzię i wszystko znowu nabiera kolorów,znowu mam siłę by żyć.

Dziękuję codziennie Bogu za to,że pojawiłeś się w moim życiu!!! Dziękuję  za to,że jest własnie taki a nie inny ;o) 

Syneczku tak naprawdę to Ty pokazałeś mi prawdziwe życie i codziennie mnie go uczysz ;o)

Dziękuję Ci Okruszku,że jesteś...<3!

                                                                                   Kocham Cię ...

                                                                                                             ...całym sercem!!!