Otwiera powoli oczy, no tak to już ranek i pora wstać z łóżka. Panująca cisza skutecznie utrudnia to jakże prozaiczne zadanie.Chłód pokoju ostatecznie rozbudza i wywołuje szybką tęsknotę za porzuconą kołdrą. Krótkie spojrzenie w lustro, no cóż idziemy dalej. W kuchni szybkim ruchem robi śniadanie i pakuje do woreczka( kiedyś robiła to solidniej , teraz brak czasu wymusza lekką nieprezycyjność) Eksperesowe pożegnanie z męzem,który w pośpiechu chwyta kanapki,  łyk kawy i można iśc przewinąć dziecko i podać przygotowane mleko. No teraz chwila na ogarnięcie domu, czyszczenie, szorowanie i można zrobić i sobie śniadanie. Kolejna chwila mija na spoglądanie w lustro i poprawę urody( albo tego co z niej zostało:)to tak z przymrużeniem oka) dziecko idzie spać, więc można sprawdzić co w świecie, więc włącza komputer- jedynie spotkanie z innymi ludźmi- no chyba,że w planach są zakupy. Potem dzień mija dla niej jak zwykle, gotowanie obiadu, spacer z dzieckiem, kolejne wiadomość z tv, w między czasie bajka, oczekiwanie na powrót domowników i zabawa z dzieckiem. Miją minuty, czas kurczy się i trzeba już zabrać się za mycie naczyń i sprzątanie kuchni, potem wstawić pranie. Teraz czas na poprawę wizerunku( więc maluje paznokcie- może ktoś zauważy, choć szczerze wątpie) A dalej to juz leci z górki, kąpiel dziecka, kolacja, znowu wiadomości, moze jakiś film, prasowanie i zostaje już tylko chwila na krótką lekturę w łóżku, to chyba jej ulubiona pora dnia:) dom znów ogarnia słodka cisza( przerywana czasami głośnym gaworzeniem:))

cdn