Przywitało nas dziś piękne słońce:) mamy tak zwane przedwiośnie i humor powinien być lepszy....ale nie wszystko może być takie promienne jak to słońce na niebie. Moje samopoczucie pozostawia wiele do życzenia...męża nie ma, jestem słomianą wdową do czwartku,niby krótko, ale nie lubię zostawać sama. Myśli o dziecku, czy wszystko jest dobrze i czy zaraz nie stanie się coś złego nie dają cieszyć sie ciążą...szukam innego lekarza, ale gwarancji nie mam, że będzie lepiej. W przychodni jestem zapisana, ale jak trafie na tego samego? to co wtedy....do tego wizyta wypada w moje urodziny....strach towarzyszy mi przez cały czas, boję się, że historia się powtórzy, ale staram się odganiać złe myśli...teraz już musi być dobrze, jest we mnie wiele mieszanych uczuć...każde mdłości i senność biorę za dobry znak, znak, że moje drugie serce bije i chce być ze mną.

wczoraj moja Antoninka powiedziała pierwszy raz mama- poczułam cudowne ukłucie w  sercu, to jest balsam na moje złe myśli.