Nastała szara rzeczywistość, no może w bardziej słonecznym odcieniu, ale jednak to ta sama codzienność poranka.Święta minęły szybciej, niż się spodziewałam, ale i tak były wyjątkowe, bo wreszcie byliśmy razem. Udało się spędzić je wspólnie, nie przeszkodziła tym razem praca, ani inne zdarzenia. Prawdziwa radość dla naszej małej rodzinki Przez takie chwile człowiek docenia to co ma najcenniejsze- bliskość drugiej osoby. Bywały takie Święta w moim życiu, które były smutne i samotne, bywały też takie naszpikowane złymi zdarzeniami, o tych wolę nie pamiętać. Teraz śmieje się z tego, wtedy nie przypuszczałam, że spotka mnie jeszcze tyle szczęścia od osób, które kocham. Wielkanoc obfitowała w słońce i nie tylko pogodę ducha, rozkwitła również natura tak jak i ja i moje małe ziarenko miłości zasiane pod sercem.