Dzień jak zwykle przywitał mnie leniwym porankiem i takim dziwnym nastrojem, ale cóż nie ma czasu na zamartwianie się, więc się nie zamartwiamy. Moje dziecko od rana dokazuje i gryzie mnie w nogę( a ja tak czekałam na pierwsze zęby:)) W ruch na szczęście poszły klocki, więc noga uratowana...uff.  W ogóle ostatnio wszędzie jej pełno i trudno ją zatrzymać, drzwi wszędzie zamknięte, bo nadchodzi huragan na czterech nóżkach, a co będzie jak zacznie biegać? strach pomyśleć, już teraz filiżanki na półkach i lampki nie są w jej towarzystwie bezpieczne.  W kuchni jak to w kuchni gotujemy, więc w ruch idą garnki z dolnej półki, tylko produktów na zupę w środku brak:) Stolik, a na stoliczku kawa i co chwila nieuwagi i zawartość kubka ląduje na serwetce i podłodze, o fotelu nie wspomnę....ale już mamy inny obiekt uwagi- gazeta, o jak świetnie można poczytać, ale czemu aż tak dokładnie na ,,kawałeczki'' a rozumiem, będzie więcej gazetki dla wszystkich.....no nie ktoś zostawił otwarte drzwi i prawdziwy tajfun mamy przy półce z ksiązkami....będzie sprzątania...ale przecież ile można bawić się w czytanie, łazienka czeka na mnie,a  to mnóstwo atrakcji od prysznica po papier toaletowy i można rozsypać klamerki do prania, mama będzie miała super zabawę porządkując łazienkowe wojaże. Jeszcze tylko rozrzuce nieco zabawek w salonie i mogę iść dalej, no w końcu czekają na mnie moje ulubione kontakty w ścianie...mam takie małe paluszki, akurat wejdą...Kable, sznurki i wszystko co można ciągnać,,,po co mi tyle zabawek...jak tu tyle wszystkiego i nie ma jak to ubóstwianie swojego odbicia w lustrze...i przy okazji brudzenie go