Życie jest okrutne...jedna chwila i prysły wszelkie nadzieje. Od wczoraj chciałabym zniknać, po prostu nie istnieć....wrócić jak już będzie po wszystkim. Czy będzie lepiej? Wątpię. Choć podobno wiara czyni cuda.....dziś są to dla mnie puste słowa. Piętrzą się kłopoty, a ratunku znikąd. Poleciały dwie łzy..reszta siedzi w środku i czeka na wybuch prawdziwej histerii,  a może zostaną tam dłużej i nigdy sie nie pojawią. Cóż mawiają , że ból oczyszcza duszę...kiedy wreszcie los przestanie igrać z moim  życiem...

Pamiętaj zachować spokój umysłu tak w nieszczęściu jak i w powodzeniu