Kiedy mi smutno i źle, kiedy mam wrażenie, że nic dobrego dookoła się nie dzieje to właśnie rosnące we mnie życie daje mi poczucie spełnienia i radości. Jest moim pocieszeniem i sprawia, ze pojawia się uśmiech na twarzy. Kłopoty były są i będą, więc chyba  nie warto tracić czasu na płacz....Brzuszek robi się okrągły i mały lokator rośnie sobie powolutku. Niestety nie pokazał mamie swojej buzi na usg, więc mogę snuć słodkie domysły jak wygląda i do kogo jest podobny. Już nie mogę doczekać się października i tego dnia, gdy zobaczę malutkie paluszki. Od niedawna mam sny związane z porodem, w ktorych rodze na przykład na ulicy i szybko dzwonię do męża, żeby zdązył odciąć pępowinę, zanim przyjedzie karetka. Czyżby to strach przed porodem, w sumie przeciez już wiem jak to wygląda i skoro przeżyłam wtedy to może teraz tez nie będzie najgorzej....zaciskam zęby i na razie nie myśle....wyobrażam sobie, że jest już po i moje nowonarodzone dziecię budzi ogólną rozkosz otoczenia. Ciekawe jak Tośka zareaguje na brata, hmm