Od dwuch godzin nie czuje nic poza bólem, nie bardzo wiem gdzie jestem i co się dzieje. Mam drgawki. Gdzieś w oddali stukot - szybki, a gdy boli wolny. Przebłysk świadomości "to serduszko Chrissy"

Zmieniam pozycje i widze przed sobą jakiś przedmiot, kolejny przebłysk "to alarm, użyj tego"

Wpada lekarz i widząc mnie w drgawkach woła o Relanium. Jednak po szybkim badaniu okazuje się, że to już czas i odwołuje.

Po 5 minutach i 3 skurczach o 4:33 na świat przychodzi mój największy skarb Christina Amarachi. Pediatrzy informują, że zabierają dziecko. Ja widzę ja już w beciku przez sekundy, tyle by dać pierwszego całuska w policzek.

Na sali poporodowej dowiaduję się szczegułów. Mała trafiła na oddział opieki pośredniej (nie na IOM!!!), dostała 10 Ap, waży 1980gr, mierzy 47cm. Początkowo karmiona sondą i pod tlenem, z których jednak szybko zrezygnowano. Chrissy radzi sobie sama świetnie. "Dzięki Aniele Stróżu..."