Pamiętniczku,\nnie miałem ochoty dzisiaj wychodzić, ale nie umiałem powiedzieć o tym mamusi. Jak zwykle zabrała mnie na spacer. Nie chciałem siedzieć, bo dopiero się obudziłem. Przecież są fajniejsze zajęcia niż siedzenie, prawda? Krzyczałem i płakałem, ale tylko dlatego, że nie umiałem inaczej się wysłowić. Mamusia najpierw mnie niosła na ręce, ale później nie miała już siły, więc postawiła mnie w wózku. No, wreszcie zrozumiałaś. O to mi chodziło. Tak świat wygląda dużo lepiej