Podczas zabawy Lence coś nie pasowało i mnie klepnęła co mi się bardzo nie spodobało. Na nic moje prośby i tłumaczenia. Postanowiłam zareagować udawanym płaczem. Najpierw oboje na mnie dziwnie popatrzyli, a Lena obrażona pobiegła do pokoju. Po chwili przebiegła niestety nie miała ochoty mnie przeprosić. Nikoś, który do tej pory się tylko przyglądał tym razem postanowił wkroczyć do akcji .Pogłaskał mnie po głowie, pocałował, ale że mama ciągle płakała pochylił się nade mną spoglądając głęboko w oczy i powiedział: "Mamusiu, proszę nie płacz, bo Ty jesteś moim najukochańszym Spidermanem". 

Te słowa były najcudowniejsze. Jest jego ogromnym fanem i dałby się za niego pokroić. Nie dałam rady dalej udawać. Wzięłam go w ramiona i całowałam, a Lena dojrzała i sama mnie przeprosiła.