Nigdy nie lubiłam smaku, ani zapachu gotowanego mleka. Piłam je jednak niemal duszkiem, żeby nie zdążył zrobić się na nim kożuch. Ten bowiem, przyprawiał mnie o odruch wymiotny. Pomna tego, nigdy nie podałam swoim dzieciom mleka czy kakaa z kożuchem.  

Mój szwagier krytykowałl mnie za to i mówił, że przekazuję synom własne uprzedzenia. On robił na odwrót. Zachwalał to, czego nie lubił. Mówił córce „oj, jaki pyszny kożuszek” albo „ten tłuszczyk przy mięsku jest najsmaczniejszy”. I mała dopraszała się o kożuszek z mleka taty i o tłuszczyk z jego mięska. Dwie szkoły.