Przyszła i do mnie, najpiękniejsza, najcudowniejsza i całkowicie moja broszka House Of April. Oczywiście, jak to u mnie, nawet przy dostarczeniu przesyłki nie mogło zabraknąć wrażeń. Wyszłam z synkiem i moją mamą na spacer. Zapomniałam portfela, więc wróciłam po niego. Biegłam dość szybko po schodach i nagle słyszę: "Proszę poczekać". Myślę, czy to do mnie, ale biegnę dalej. Znów słyszę "Proszę czekać, ja do Pani". Zerknełam na dół i widzę zasapanego kuriera, który z żalem spogląda na mnie. "Ale Pani szybka, w życiu się tak nie zmęczyłem przy dostarczaniu paczki" :) Podziękowałam pięknie kurierowi za przesyłkę i z radością zobaczyłam, że to długo wyczekiwana przeze mnie broszka. Niestety synuś czekał na mnie na dole, więc pokornie zaniosłam paczkę do domu i otworzyłam dopiero po powrocie ze spaceru.

Jest cudowna, pięknie mieni się w świetle i do tego ma wspaniały fioletowy kolor, jeden z moich ulubionych. W myślach już układałam sobie kreacje, do których będzie idelanie pasowała. Ale nagle pprzypomniałam sobie, że wygrałam ją w konkursie "Małe przyjemności mam" i pomyślałam, kiedy ostatnio moja mama sprawiła sobie jakąś przyjemność. Czy aby przypadkiem to nie ona bardziej zasługuje na to, żeby nosić tę piękną broszkę, symbol kobiecości. Długo się nie zastanawiałam... Zapakowałam broszkę w pudełko i podarowałam mamie. Widziałam, że bardzo się wzruszyła. Nie spodziewałam się, że wzbudzę w niej takie emocje. Opowiedziałam jej, że wygrałam broszkę w takim konkursie i że postanowiłam ją obdarować swoją wygraną. Było warto. Dziś broszka dumnie zdobi kreacje mojej mamy a ja wiem, że jest w odpowiednich rękach. W rękach kobiety, który podarowała mi życie.