Dziś Marta od 10.00 odczuwa silne bóle podbrzusza, ale bez partych. Gin kazał wziąć 2 no-spy i czekać albo się uspokoi albo się rozkurczy i się zacznie. Szybko spakowaliśmy torbę dla Martynki. Praktycznie jesteśmy gotowi. Auto już nie stoi w garażu, czeka pod drzwiami do bloku. Marta jest prawie pewna, że się zaczyna. Płącze, boi się, ale jesteśmy razem, będziemy przeżywać to razem, żebym tak mógł na chwilkę poczuć to samo, na chwilkę jej ulżyć - tylko mogę sobie wyobrazić co czuje. Ale rozumiem ją. Ja pewnie bym dawno zwariował, a Marta jest silna, dzielna, kochana. Jesteśmy gotowi, jesteśmy razem. Kochanie, jestem przy Tobie, Kocham Cię.