Mama coś się ostatnio uparła! Kładzie mnie na brzuszek co chwilę! No i leżę tak jak placek, choć ostatnio macha mi migającym czymś trochę od buźki i ja muszę, dosłownie muszę to zobaczyć. Tata wtedy mówi, że jestem ciekawski po mamusi. I marudny, ale to już inna historia. 

Podnoszę się więc na rączkach, a mama podnosi mi to coraz wyżej!

No kurcze, jak ja mam to zobaczyć, co? A potem przesuwa na boki. No i ja, żeby to zobaczyć, też kręcę głową na boki... . 

Mama się wtedy śmieje i cieszy a mnie ciężko i głowa opada. Ale mama mówi, że jest coraz dłużej. To dobrze? 

Śmieje się też do taty, że próbuję się na boczek przekręcić. A ja nie mogę dupki podnieść.

Z tym pampersem, mamo? Ty wiesz jakie to ciężkie jak się zsiusiam? 

Ale spróbuję jeszcze raz, a potem jeszcze raz. Choć łatwiej mi na pleckach...

KOMENTARZ MAMY:

Jest coraz lepiej. Ćwiczenia z brzuszkiem są witane z coraz większą radością i zainteresowaniem. Choć męczy się po paru minutach, to jest i tak rewelacja. A jak jest na rękach to utrzyma główkę cały czas.