W piątek jechałam do pracy. Byłam na Kabatach już ok. 10ej więc miałam jeszcze 30min spaceru. Było dość mroźno, marzły mi ręce. Przede mną widniało TESCO. Nagle poczułam wielką ochotę by tam wejść. To TESCO, do którego chodziliśmy razem. Przechadzałam się wolno po parkingu oczyma wyobraźni widząc zaparkowanego Roverka. Wspominałam jak to nie mogliśmy się nigdy nagadać, albo siedzieliśmy ciut dłużej w aucie wysłuchując do końca jakiejś ważnej rozmowy lub ciekawego utworu. Chciałam zmierzyć się z tym uczuciem. Nie miałam siły jeszcze wejść na sklep pomiędzy znane mi dobrze alejki, ale weszłam za przesuwane drzwi i przechadzałam się po małych sklepikach. Zadzwonił telefon / Hania \ wyszłam na zewnątrz właściwie sama nie pamiętam z jakiego powodu. Nagle zobaczyłam interesującego mężczyznę na rowerze, dopiero za chwilę uprzytomniłam sobie, że to Jacek. Byłam pewna, ze o tej porze śpi po długiej ciekawej nocy. A jednak... Gadałam z Hanką więc sytuacja była dość skomplikowana dodatkowo ten szok.... W każdym razie nie spojrzał mi w oczy, nie odezwał się ani Dzien dobry czy Czesc. NIC. Przejechał sobie po prostu z dość zakłopotaną miną ale nie wykonał ŻADNEGO ruchu. Kompletna obojętność. Po tym spotkaniu nie mogę się pozbierać. Naszemu dziecku własnie rosną paznokietki a on bez żadnego stresu przejeżdża obok nas jak obok obcych. Załamałam się.