Pierwsze posiłki Natuś ma zaliczone, spróbował jabłka i ziemniaczka. Ma odruch wypychania języczkiem i właściwie wszystko wylazło mu na brodę. Ale nie miał chociaż odruchu wymiotnego. Jadł z ciekawością. Co raz mniej też ulewa. Cały dzień czasami chodzi w jednych ciuchach, przerwa w praniu jego rzeczy wyniosła nawet 4 dni. Rekord!!!

Dziś był ksiądz po kolędzie. Zawsze przychodził do nas na początku a dziś na końcu. A ponieważ postawiliśmy herbatę i ciasto, to poszedł na górę do sąsiadów i wrócił do nas.

Dzieciaki ostatnio chodzą późno spać. Antoś śpi na łóżku, ciągle więc z niego wychodzi. W łóżeczku zasypiał od razu. A tu lipa. Natuś też daje popalić, ostatnio do 23:30. Masakra. Wykańcza nas to, a w dodatku walczyłam z grypą w tym tygodniu, a chora jestem od miesiąca i już kompletnie nie mam cierpliwości do niczego. Pluję jadem...

Antoś dziś swoje zarąbiste puzzle wepchał pod swoją czterodrzwiową szafę. Bez "Pudziana" - nie do wyciągnięcia. Tak mnie tym zdenerwował, że masakra. Dostał w dupsko, poszedł do kąta... Żal mi tych puzzli, bo sam już je ładnie układał, uwielbiałam się z nim nimi bawić. Drogie było, a teraz gnije pod szafą. Szpara pod nią to mniej niż 0,5cm. I stoi na wykładzinie, to tak łatwo się nie wyśliźnie. Trzeba ją podnieść i wyciągnąć. A żeby ją podnieść, to trzeba ją opróżnić. Masakra. Pół dnia roboty. Zostawiłam go na chwilę. :(

Ostatnio opieka nad dziećmi pochłania 120 % mojej energii. Nie mam życia. Chodzę głodna w ciągu dnia, bo nie mam czasu zjeść albo jest mi szkoda tracić czasu na jedzenie. Do tego grypa. Jutro jest WOŚP i tańczę z dziewczynami w GOKIS. Zobaczymy co to będzie.

Na zdjęciu Natuś z tatem rozwiązują krzyżówkę.