Łatwo powiedzieć - trudniej wprowadzić to w życie... Jestem 25letnią mamą trójki małych łobuziaków i ... jestem w 11tygodniu ciąży... Nie powiem, że to było planowane, bo nie było, ale mimo wszystko cieszę się i mam tylko nadzieję, że dam sobie radę. W sumie, jak poradziłam sobie z trójką dzieciaczków, między którymi jest 16 i 15 miesięcy różnicy, to jeszcze jedno nie zrobi AŻ tak dużej różnicy ;) Jest to moja piąta ciąża, mam na dzieję na czwarty poród, bo kolejnego poronienia nie chciałabym... boje się jednak o to maleństwo, które jest we mnie, bo trójka pozostałych jest jeszcze mała i trzeba się z nimi troszkę namęczyć. I moje "dbanie o siebie" niestety spada na drugi plan, zwłaszcza że nie ma mi kto pomóc... zostaję sama ze wszystkim... mąż do pracy, a ja całymi dniami sama z dziećmi.. ale jakoś to będzie :)