Odkąd poszłam do pracy,jakoś ciężko mi się zebrać do pisania.Czasu zaczyna brakować,zwłaszcza jak zrobiło się ciepełko na dwprze staramy się czas spędzać na podwórku,na rowerku...W domu -nawet jak ten czas jest-to się nie chce włączać komputera .Zresztą-8 godzin w pracy przy monitorze już mi wystarcza.A oczka-zaczynają cierpieć.

Do tego jestem zależna od komp dzieci.Mój mnie zawiódł już nieraz,a teraz całkiem zaniemówił i dwa tygodnie jak się nie włącza.Niestety-nie działa.Muszę więc cierpieć.

Czasem ten czas by się i znalazł.Ale praca przy komputerze sama w sobie jest już nie lekka.Niby w domu siądę na chwilkę,ale to są dosłownie chwile,10-15 minut i na tym kończę.W weekendy-wiadomo-nadrabiam czas z synkiem.Zresztą nie tylko-w końcu jestem mamą trójki dzieci.Tamte też mnie potrzebują.

Ostatnio,w czwartek gdy wróciłam zastałam niespodziankę.Kacperek został ostrzyżony! Fakt,włoski miał już tak długie,że zawijały mu się we wszystkie strony.Wyglądał okropnie.Wreszcie mąż wziął maszynkę i udało mu się mu podciąć te włosy.Kacper wygląda teraz rewelacyjne,jak dla mnie.Jak mężczyzna.