Ta zima strasznie się dłuży. Obserwując synka myślę, że tak jak mama nie lubi tej pory roku. Najbardziej uwielbia patrzeć na kuropatwy podchodzące bardzo blisko domu. I co dziwne Antoś ma u nich jakieś względy, bo tylko jego postać w oknie nie powoduje ucieczki ptaków. Woła do nich po swojemu i puka w szybę, a one nic sobie z tego nie robią. Ja mam już dość padającego śnieżku na przemian z rozpuszczającą się breją i myślę- byle do wiosny. Widzicie to już, ten piękny soczysty, zielony kolor, przeróżne barwy i charakterystyczny zapach.