Kiedy byłam małą, myślałam że jak wyrosnę, nigdy nie będę karmić swoje dziecko na siłe.  Wyrosłam i na jakiś czas zapomniałam o swoim postanowieniu.... A szkoda.

Narobiłam dużo błedów mając swoje dziecko. Piszę "narobiłam", gdyż odnałazłam w sobie siły przyznać porażkę i zaczęłam moją historię z karmieniem od nowa i na wesoło:)  Po tym jak zaczeliśmy razem z moim sześciolatkiem spędzać więcej czasu na kuchni wspólnie przygotowując posiłki - nasze życie nabrało więcej kołorów i nowych smaków. Teraz już wiem, że jedzenie może jednoczyć i nawet  zbliżać.

Chętnie się podziele swoim doświadczeniem w tym temacie! :)