Czytałam dziś artykuł jednej z matek, o tym jak chcąc nakarmić dziecko w restauracji została poproszona o to, by tego nie robiła (mało tego została poproszona aby nakarmiła dziecko w toalecie). Na szczęście nie spotkałam się (jeszcze?) z podobną sytuacją, jednak mimo swojej postawy, że nie zawsze i wszystkim trzeba świecić swoimi piersiami uważam, że brakuje nam Polakom wychowania i kultury odnośnie akceptacji czegoś co w zasadzie jest chlebem powszednim.

Żyjemy w kraju, w którym napisała bym, że występuje bardzo duża presja na to, by matki karmiły piersią - w mediach, na zajęciach szkoły rodzenia, w szpitalu i nawet bliskim otoczeniu, dosłownie z każdej strony świeżo upieczona matka usłyszy jakie to karmienie piersią jest dobra i zdrowe (akurat zgadzam się z tym stwierdzeniem). Że butelki takie nieporęczne, że nie trzeba się prosić o gorąca wodę, a i martwić o to, że mleko ma zła temperaturę. Większość z nas musi przez to przejść... albo będąc rodzicem, albo spotykając się w gronie znajomych. I niby wszyscy to akceptujemy... ale do czasu... do czasu, kiedy wychodzi taka matka na miasto i chce żyć jak dawniej, jak sprzed czasu zanim urodziła. A przecież jej życie tak naprawdę nie zmieniło się (ewentualnie nabrało nowego wymiaru ;)), ma prawo tak samo przyjść i zjeść gotowy posiłek do restauracji, tak samo jak wszyscy ci którzy palą papierosy i swoim paskudnym zapachem uprzykrzają życie innym, tak samo jak ci którzy pija alkohol w ilości ponad przeciętnej i nie potrafią zachować się spokojnie oraz wszyscy ci którzy odbierają telefon dzieląc się rozmowa ze wszystkimi w pobliżu. Czym taka sytuacja będzie się różniła, od takiej kiedy matka chce nakarmić swoje dziecko i to w dodatku w ciszy i dyskrecji (bo zakładam że większość kobiet, tak jak ja, skrzętnie zakryje swój biust i ssącego małego człowieka).

I swoja droga co to za opcja, aby nakarmić dziecko w toalecie? Zastanów się czy Ty chciał(a)byś zjeść swój posiłek w takim miejscu?

Jednak najzabawniejsze dla mnie jest to, że ludzie którym karmiące marki przeszkadzają kiedyś też będą mieć swoje dzieci… i wtedy oczywiście „to będzie co innego” jak zmienią swoje stanowcze zdanie :)