Witam ponownie.

Póki co nadrabiam pisanie bo dopiero zalożyliśmy ten blog żeby podzielić się z Wami naszymi przeżyciami. Więc jak już wspominałam drugą wizytę ustaliliśmy dwa tygodnie po pierwszej (na 3 lutego). No i wtedy się działo. W między czasie pojawiło się kilka wymiotów i zgaga. Rano dokuczają nudności a po południu zaczyna się potworna zgaga. No ale do rzeczy. Pojechaliśmy tym razem sami. Mróz był potwormy że w ubraniu się dosłownie zamarza. Oczywiście do gabinetu weszliśmy razem. Lekarz sprawdził kolejne wyniki z badań kontrolnych bety i progesteronu i powiedział że zrobimy usg bo powinniśmy już więcej zobaczyć a nawet usłyszeć. Spytałam czy możemy zobaczyć to razem obydwoje na co lekarz że nie widzi przeciwwskazań :) tylko że będzie to jeszcze usg dopochwowe więc żebym się najpierw przygotowała. No i później było już to co najlepsze. było widać to co na zdjęciu opisaliśmy. Pan doktor dokładnie nam wszystko opisał i wytłumaczył i powiedział że nasze dzieciątko ma 12,5 mm. Robert później po wizycie mi powiedział że chyba coś jest nie tak bo na zeszłym usg miało 13 mm. Ale wytłumaczyłam mu że wcześniej był to cały ten czarny pęcherzyk a teraz było już widać dzidziusia i to on ma teraz niemalże 13 mm. Po wymiarowaniu lekarz włączył głos no i nam obojgu zrobiło się gorąco z wrażenia. Usłyszeliśmy pierwszy raz serduszko naszego maleństwa. Niewyobrażalne przeżycie. Serduszko pukało 154 razy na minutę. No i to było wszystko z badania. Robert wyszedł z gabinetu z takim bananem na buzi że wszyscy się na niego patrzyli. Niewiem nawet jak on wyjechał z Krakowa był w takim szoku i radości. To naprawdę nasze wielkie szczęście. To by było narazie tyle. Kolejną wizytę znów mamy mieć za 2 tygodnie tym razem już mamy szereg innych badań do zrobienia no i w centrum mamy być około 15 minut wcześniej i wejść najpierw do pielęgniarek żeby założyć kartę przebiegu ciąży. Więc następny wpis będzie po 2 tygodniach. Do usłyszenia wszystkim czytającym.