powrót do bloga

rss wpisy: 19 komentarze: 3

Życie po stracie......

Zawsze chciałam pisac bloga i miałam wiele pomysłów, których nigdy nie zrealizowałam. Teraz mam taką potrzebę serca aby podzielic się moim bólem...

Utworzono: 2012-11-01

1 listopad 2012

 Jest mi tak ciężko byłam na grobach rodziny, chodziłam od mogiły do mogiły i miałam wrazenie że mi czegoś brakuje. Tak brakuje mi miejca gdzie mogłabym modlic się za moją nienarodzoną pewnie córeczkę, tak czułam. Wziełam mały znicz i wraz z M i synkiem zapaliliśmy go pod Krzyżem na cmentarzu w naszej miejscowości. Gdy Miko stawiał go bardzo płakałam, powiedziałam mu że to dla dzidżki, która nie mogła z nami byc. Mam wrazenie że ta depresja bardzo się ostatnio pogłębiła a może to ten czas akurat teraz tak bardzo mnie nastroił...

W sumie mam jeszcze jedną wiadomośc Alanek żyje !!!! Okazało się że gdy go odłączyli jego serce nie przestało bic chciało życ. W tej chwili jest nawet odłączony od respiratora, druga strona tej historii jest taka że, jego mózg został na tyle niedotleniony i zainfekowany wirósem że nie przywrócą go do sprawnośc i dziecko jest bardzo niepełnosprawne.

Komentarze

Jeśli chcesz dodać komentarz musisz się zalogować.

Mam już swojego wyczekanego synka Mikołaja i abrobuje mnie całkowicie.
Listopad 2024
PN WT ŚR CZ PT SO ND
        01 02 03
04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30  

Co sądzisz o tym, by każda kobieta mogła zażądać porodu w drodze cesarskiego cięcia?



Zobacz wyniki ankiety, skomentuj