Jak co roku zawsze pamietamy o naszych bliskich zmarłych,dlatego zawsze staramy się być na cmentarzu w dniu 1 listopada.Bywa różnie.Nie zawsze jest to możliwe ze względu na pogodę,bo rowerem w deszcz nie pojadę z dzieckiem,czy jak jest bardzo zimno,mroźno..a to tylko dlatego,że do najbliższego cmentarza jest 6 km.Żadne autobusy w tamtą strone nie jezdzą...( w dzień świąteczny znaczy się).

W tym roku pogoda dopisała i mogliśmy wybrać się rowerami.

A ponieważ w najbliższym otoczeniu mamy trzy cmentarze,chcemy być na wszystkich....Czasem jechałam tam z rodzicami samochodem,albo z bratem....albo wcale.W tym roku postanowiliśmy wykorzystać że nasz synuś jeszcze nie jechał pociągiem i jechać na trzeci cmentarz-właśnie pociągiem.Tym bardziej,że jeszcze nie płacimy za niego biletu-nie ma jeszcze 4 lat.

Ledwo zdązyliśmy,ale się udało.Co prawda to tylko jedna stacja,ale...zawsze coś.

Bał się chyba troszkę,ale ...był zadowolony.Siedział koło mnie wtulony w moje ramię.W drodze powrotnej siedząc na kolanach.

Ale gdy wróciliśmy do domu,mój synek powiedziałdo mnie:

-A ja dzisiaj jechałem pociągiem...wiesz ,mama?

Gdy zapytałam,czy mu sie podobało - uśmiech na buzi mówił sam za siebie ;

ze bardzo mu się to podobało!