Kilak dni temu synek pokazał się od strony WSZYSTKO NA NIE...no,może prawie na wszystko na nie...

Tydzień temu były u nas rekolekcje,pojechałam więc z nim na zakończenie, w niedzielę.,No cóż-dojechaliśmy do koścoła.Podjezdzamy pod kosciół,a on-w płacz.Nie chciał wysiąsc z koszyka...Płącz i krzyk.NIE! przyjechała sąsiadka,dała mu cucu-zadziałało,zeby chociaż wysiaść zkoszyka.Ale co z tego-w kosciele płacz, byliśmy w srodku z pol minuty...albo i nie to.

Wyszlismy...powrót do domu.

Nie ma kościoła,dziecko płakało ,nie chciał ściółka...chociaż wiedzial, ze jedziemy do kościółka...

Potem pojechaliśmy przejechać się po lesie rowerami..."Ściółka nie"-powtarzał...

Po obiedzie pojechaliśmy do rodziny męza. Zajezdzamy,wchodzimy na podwórze,a Kacper -w ryk...Ta sama scena co przed kościołem...

hmmm; na szczescie dziewczyny (KAKA) wzięły go w obroty,i młody się uspokoił, bawił się z nimi.

Ale wczoraj-znowu! Pojechaliśmy tym razem na cmentarz.Wjezdzamy na teren cmentarza,a synek-w płacz.! Podjechałam do pod grób babci i dziadka, a on płacze! Przygrobie spotkaliśmy moich rodziców,nie chciał wysiąść znowu z koszyku,płakał,chciał wracać.Po kilku minutah uspokoił sie,ale chyba bał się czegoś,bo trzymał się kurczowo blisko mnie.Dziadekl wziął  go na chwile ze sobą do samochodu ,to mu uciekł.Na szczęście już nie płakał.

Ale wieczorem przyszła sasiadka.Posiedziałyśmy na podwórzu,po czym wzięłam małego i poszliśmy do niej,na chwilke dosłownie....Ja z nim do furtki...a on -W RYK i NIE! 

ups...

nawet do cioci nie chciał...

Chyba zaczął się typowy bunt dwulatka.Tzn bunt jest,tylk teraz pokazuje to swoje NIE!

na szczęście nie zawsze; bo spać chodzi ładnie i nie marudzi...odpukać...

ciiiii....