Dziś zaczynam upamiętniać i dzielić się na blogu chwilami z dzieciństwa mojego Sebusia :)

Jest całym moim światem, bez Niego nie istnieje...

Zrobie wszystko by był szczęśliwy...

12.sierpnia 2010- najpiękniejsza noc mojeg życia. Po 40 tyg i 3 dniach oczekiwania minutę po północy pojawił się- Swoją cudowną, drobną, bezbronną osóbką podbił moje serce. Po kilku godzinach ciągłego bólu... wszystko minęło, liczył się tylko On- MÓJ SYNEK!!! Pierwsza zobaczyła zobaczyła Go ciocia Agnieszka (moja siostra) była ze mną od początku, podnosiła na duchu- dzięki siostra ;)

Z dnia na dzień widziałam jak jego buźka się zmienia, pierwszy uśmiech, gawożenie... nie miałam ochoty z nikim się nim dzielić. I tak zostało do dziś, no cóż musze kochać Go za dwoje rodziców ponieważ "tatuś" ostatni raz kontaktował się z nami kiedy byłam w 10tym tyg ciąży. Seba jest do niego bardzo podobny, tylko że o wiele razy bardziej słodki, bardziej kochany... mój śliczny ideał.

Niedawno byliśmy na szczepieniu, Mały strasznie płakał aż się zanosił, na nastęne szczepienie wydeleguje babcie z wnuczkiem hihi...

Nie długo czas do pracy, jak ja to dźwignę? Karmię Małego wyłącznie piersią kiedy tylko chce i tak nagle 8 godzin bez ściągania mleka!!! SZOOOOOOOOOOK!!! Ozywiście w CV nie napisałam ze mam malutkie dziecko,bo moje szanse na zatrudnienie spadły by o jakieś 80%

Mój Feluśjuż słodko śpi i na mnie też już chyba pora... Dobranoc