23 luty 2012 wróciłyśmy  razem do domku. Dzień, a właściwie noc wcześniej kończyłam przygotowania do powitania córeczki w domu. Ubrałam łóżeczko, prasowałam, zakupiłam parę brakujących drobiazgów i upewniłam się by wszystko było na miejscu. O 11 zadzwoniłam by poznać ostateczną decyzję. Usłyszałam potwierdzenia. Uzbrojona w gondole i ciuszki dla małej zajechałam do szpitala ok 14. Mała czekała najedzona i przebrana. Dostałyśmy pare skierowań do poradni specjalistycznych, kilka zaleceń lekarskich, tabliczkę z imieniem i tasiemkę identyfikacyjną na pamiątkę oraz dwie buteleczki mleka NANPro na wypadek gdyby żarłoczek zgłodniał. Z mojej strony mieszanka radości i obawy. Czy mała jest na pewno gotowa?? Nic już jej nie będzie?? Uspokajałam się z czasem gdy dzień mijał spokojnie. Mała piła chętnie, kupki robiła co karmienie i spała zrelaksowana.

24 luty 2012 Christine odwiedza położna. Pani Basia pozachwycała się kruszynką, porozmawiałyśmy trochę i pożegnałyśmy się. Wieczorem tego dnia razem z córeczką zdobyłyśmy nowe doświadczenie. NASZĄ PIERWSZĄ WSPÓLNĄ KĄPIEL. Było trochę płaczu lecz mała gdy tylko znalazła się w pozycji żabki uspokoiła się i zrelaksowała a ja wymasowałam jej plecki. Po kąpieli ufryzowałam ją a'la łobuziara stawiając jej długie, czarne włoski na sztorc.