George Herbert powiedział: „ Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli”. Dobrze, że w moim życiu byli nauczyciele i wiele mnie nauczyli, ale prawdą jest, że tego, co w życiu najistotniejsze nauczył mnie mój tato. Zawsze kochał mamę i nas, więc nauczył mnie miłości, zawsze szanował drugiego człowieka, więc nauczył mnie dobroci, zawsze rozumiał innych, więc nauczył mnie wyrozumiałości, zawsze postępował uczciwie, więc nauczył mnie moralności, zawsze mnie chwalił i mobilizował, więc nauczył mnie wiary w siebie. Kiedy dzisiaj zadzwoniłam do niego z życzeniami i podziękowałam za wszystko, usłyszałam: „Moja córko ja zawsze w ciebie wierzyłem, wierzę i będę wierzyć”. Kochany tato w Dniu Twego Święta chcę Ci podziękować, że wskazałeś mi jaką drogą iść, że  wspierałeś w kłopotach, że zawsze mnie rozumiałeś i zawsze we mnie...wierzyłeś. To dawało mi i daje siłę, by iść pod wiatr, kiedy wieje, by podnosić się, gdy upadam, by nie załamać się, kiedy nie widać wyjścia z sytuacji. Kiedy byłam mała wyciągałam do Ciebie rączkę, byś mnie przeprowadził przez drogę. Teraz kiedy mam już swoje lata, moje ręce także wyciągają się w Twoją stronę, a Ty nigdy ich nie odtrącasz. Tato życzę Ci zdrowia, które jest Ci najbardziej potrzebne i radości, byś mnie obdarzał swoim uśmiechem.