rss wpisy: 133 komentarze: 432

W drodze do domu

Blog o mnie i o moich dzieciach, które są światłem mojego życia

Utworzono: 2010-08-11

Ciąg dalszy moich zmagań

Byłam w poniedziałek u lekarza. Nie usłyszałam nic pocieszającego, poza tym, że guz jest mały. Kiedy zapytałam o słowo „prawdopodobnie” w wyniku biopsji odpowiedział, że biopsja się nie myli. Rzeszów się mną nie zajmie-dlatego też skierował mnie do profesora w Lublinie. Tam jadę jutro na wizytę i on zdecyduje, kiedy operacja. Mam nadzieję, że termin nie będzie odległy i nie będę się tym zadręczać. Chcę już to wszystko przejść i dowiedzieć się najważniejszego- czy nie mam przerzutów. Przede mną jutro 200km w jedna stronę- a ile km do wyzdrowienia? Staram się jakoś radzić. Powiedziałam znajomym. Przychodzą, rozmawiają i mi jest lżej. Staram się patrzeć na dzieci, być z nimi i nawet się uśmiecham-ale gdzieś głęboko w sercu czai się strach-jest okrutny. Kiedy obudzę się w nocy, juz wiem, dochodzi do mnie że to jawa a nie koszmarny sen i już nie mogę z powrotem zasnąć. Wyszłam wczoraj na miasto-zrobiłam lekkie zakupy i wydawało mi się, że wszyscy na mnie zwracają uwagę, że wiedzą, że chcą mnie zapytać. Wróciłam zmęczona. Usiadłam na tarasie-patrzę obok grilują, śmieją się, dzieci biegają, pluszcze woda w basenie, a moja szwagierka jeździ na wrotkach-zrodziło mi się pytanie dlaczego ja nie mogę być spokojna, radosna, cieszyć się, dlaczego mój czas odpoczynku i te wakacje są dla mnie koszmarem? Uciekłam do domu i pewnie dopadłaby mnie chandra głęboka, gdyby nie koleżanka. Wiele mądrych rzeczy powiedziała, ale jednej myśli się uczepiłam: Twoje cierpienie jest komuś potrzebne! Wieczorem powiedziałam Bogu-dobrze biorę to cierpienie, strach, niepewność i ofiaruję komu tam trzeba, tylko spraw, bym była zdrowa, bym jeszcze żyła- bo kiedy mnie zabierzesz to cierpieć będzie moja rodzina. Dzisiaj wstałam spokojniejsza-wyprałam, zrobiłam gołąbki i przytuliłam męża, jak wrócił z pracy. Nie ryczę, chcę by widział, że będę silna, że stawię temu czoła i wygram. Wygram dla niego, dla dzieci, moich rodziców, brata i przyjaciół. No i dla Was dziewczęta, bym mogła do Was pisać, chociaż pewnie teraz macie mnie dość. Piszę o smutnych i tragicznych sprawach. Módlcie się za mnie, by następne wpisy były coraz bardziej optymistyczne.

zgłoś naruszenie

Komentarze

kkarollinaa | 11-08-2010 18:02:26 | zgłoś naruszenie

Nie mamy Cię dosc Beatko. Pisz i "zadręczaj" nas tyle ile tylko chcesz. Ważne,by było Ci lżej. Przeczytałam kiedys mądrą myśl "każdy dostaje od losu taki ciężar, jaki jest w stanie udźwignąc". I cos w tym jest. Bądz dzielna,będzie dobrze!
dorota74 | 11-08-2010 18:19:25 | zgłoś naruszenie

Najważniejsze ,że masz gdzie się wyżalić. Mąż swoją drogą,ale takie wpisy i wylanie swoich rozterek przed innymi ułatwia życie,trochę dopinguje a i na sercu lżej.Ja też nie mam lekko w domu,oboje z mężem chorujemy,mąż jest w trakcie leczenia (ma HCV),i też nam ciężko z tym,zwłaszcza jemu ,bo narazie nie może podjąć pracy.Ale jak się wyżalę z tego co mam w domu,jest mi lżej.I też się pytamy :za jakie grzechy chorujemy? Post wyżej kkarolinaa napisała mądrą myśl,nie znałam jej.Ale może i rzeczywiście w tym co jest? Tak więc trzymaj się cieplutko,będziemy śledzić Twoje wpisy i problemy,jeśli czujesz,że musisz-pisz i zadręczaj.Na forum mamusiek po 30 opisałam swoją sytuację.Nie jest mi lekko,ile nocy przepłakałam -tylko ja wiem.Ale może tak musi być,żeby potem było lepiej? Dobrze,że masz mały guzek,to może jest większa szansa na lepsze jutro.
toja51 | 12-08-2010 17:24:41 | zgłoś naruszenie

Beatko, wiem że będzie dobrze. Nie ma żadnych przerzutów, bo wcześnie wszystko zostało wykryte. Pisz dalej, bo masz piękną Rodzinę i lubię o Niej czytać. Pozdrawiam serdecznie
mysha | 12-08-2010 17:45:01 | zgłoś naruszenie

Jesteś wspaniała i trzymam za Ciebie kciuki. Masz niezwykłą rodzinę i wierzę, że jeszcze wiele lat będzie Wam dane być razem.
grazyna | 12-08-2010 18:34:37 | zgłoś naruszenie

O!!! Gratuluję zasłużonej nagrody za bloga! Pozdrawiam :))
karolaz | 12-08-2010 23:31:12 | zgłoś naruszenie

Trzymam za Ciebie kciuki Beatko!!
b176210671 | 13-08-2010 09:40:37 | zgłoś naruszenie

Jejku dziewczyny to Wy tu jesteście. Mam wrażenie,że nie śpicie tylko czytacie mojego bloga. Wczoraj byłam w tym Lublinie-dzisiaj może coś napiszę.kkarollinko, dorotko, toja,mysha, grazynko i karolaz dziękuję za słowa otuchy.
edzia23 | 13-08-2010 15:36:20 | zgłoś naruszenie

BEATKO kochana poradzisz sobie z choroba jak mało kto-jesteś silną i pogodną kobietką ;o)))
Teraz będzie już coraz lepiej- szybko wyzdrowiejesz i wspomnienia tego wszystkiego wkońcu pokryję gruba warstwakurzu ;o) buziaki